Urinarne infekcije su različita klinička stanja izazvana patogenim mikroorganizmima u urinarnim putevima i organima, sa zajedničkom karakteristikom – prisustvom signifikatnnog broja bakterija u urinu ( bakteriurijom). Bakteriurija može da bude simptomatska i asimptomatska. S kliničkog aspekta urinarne infekcije dele se na infekcije donjeg sprata (zapaljenje uretre, mokraćne bešike, prostate) i infekcije gornjeg sprata, odnosno bubrega (pijelonefritis). Urinarni trakt predstavlja celinu i infekcija jednog dela lako prelazi na ceo trakt, a najčešće je to ushodni put širenja. U odnosu na lečenje dele se na komplikovane i nekomplikovane urinarne infekcije (koje se dešavaju u prisustvu razlicitih anatomskih i funkcionalnih abnormalnosti).
Predisponirajući činioci za pojavu urinarne infekcije:
- Pol – žene češće oboljevaju zbog anatomskih karakteristika, kratke uretre i blizine vagine i analnog otvora.
- Starosna dob – sa godinama raste učestalost
- Vezikoureteralni refluks, naročito kod dece
- Dijabetes melitus
Najčešći izazivači infekcija urinarnog trakta su Esherichia coli (u oko 90% slučajeva), Klebsiella, Proteus mirabilis, Pseudomonas aeruginosa, Citrobacter, Enterobacter.
U većini slučajeva prisutni su simptomi infekcije i to jak nagon za mokrenjem, učestalo mokrenje, peckanje pri mokreju, beličasta (mutna) mokraća, ponekad i sa crvenkastim primesama ukoliko ima i krvi, neprijatan miris mokraće, bol u bešici i dr.
Dijagnoza se postavlja analizom urina i urinokulturom. Kod postojanja komplikovanih infekcija značajnu ulogu imaju ultrazvučna dijagnostika i rentgenska ispitivanja.
Lečenje se sprovodi na osnovu rezultata antibiograma, uz poseban higijensko dijetetski režim.